İçimizdeki Tanrı - Tanrıça Hakkında Detaylar

İçimizdeki Tanrı Tanrıça, İsviçrede yaşayan 17 yaşındaki kız akrabalarını ziyaret etmek için geldiği Mardin de 28 yaşındaki öz amcası tarafından iki gün boyunca tecavüze uğradı.

Mahkeme, tecavüzü DNA raporu ile kanıtlanan sanığın tutuksuz yargılanmasına karar verdi.

Tahliye kararını duyan akrabaları davul ve zurna ile cezaevine gelerek Çur'un tahliyesini kutladı.

Tecavüze maruz kalan Z.Ç. üç kez intihar girişiminde bulunmuştu."

Bu haberi duyduğumuzda sizdeki etkisi ne oldu bilemiyorum ve merak ediyorum bu durum karşısında ne yapıyoruz?

Bu gibi haberleri duyduğumda aklıma her zaman neden sorusu geliyor!

Neden tecavüz etti? Neden suçluya tahliye kararı verildi? Neden aile kutlama yaptı? Neden kimse Hak'tan yana olamıyor?

Eksik olan NE? Ve nasıl tamamlanacağız?

Sahiden bu tecavüzü yapacak kadar, bu suçun gereği cezayı veremeyecek kadar ve adaletsizliği haksızlığı kutlayacak kadar uzak mıyız birbirimizden, kendimizden, özümüzden?

Ve kendimiz için olsaydı bu durum ne hisseder ve nasıl davranırdık?

Toplumsal bir sorumluluk olduğunu... Hepimizin sorumlu olduğunu, farkındalık için, değişim için, gelişim için hepimizin çabalaması gerektiğini düşünüyorum!

Bu duruma sadece öfkelenmek, söylenmek ve hissetmeden yaşamak ve çözüme el uzatmamak da diğerlerine katılmakla aynı şey gibi hiasettiriyor bana.

Hepimizin bildiği üzere insan beden ve ruhtan oluşuyor. Bedenin ihtiyacı olan yeme, içme, barınma, cinsellik gibi ihtiyaçlar iken ruhun ihtiyacı ise doğru bilgi ile eğitim, tefekkür ve hayatımıza uygulayabilme. Aydınlanmış ruhun ışığında hareket edebildiğimizde ancak insan olma yolunda farkındalıklı, harika bir hayatı yaşayabilen, sevgiyi hakeden ve hissedebilen varlıklara dönüşüyoruz.

Bu gerçekleşmediğinde ise bedenin ihtiyaçlarına odaklanıyor ve malesef eğitimine hiç çaba harcamadığımız ruhumuzun sesine kulak veremeden hayatı anlamsızca yaşıyor ve alt doğamızın bizi yönetmesine izin veriyoruz. Sonuç ise ortada!

Ben tecavüzü yapan, bu kararı veren ve adaletsizliğe sevinenlerde yaşama sevinci, içsel huzur, hayattan tat alma, bütünsel hissetme gibi değerlerin olmadığını ve en çok da onlar için üzülmek gerektiğini düşünüyorum.

Hepimizin içerisinde mevcut olan Tanrı/Tanrıça'yı fark etmek, bu dünyaya gelişimizde bize verilen bu harika içsel güzelliği ortaya çıkartabilmek ve onunla yaşayabilmek her alanda tarifsiz bir huzur ve mutluluk kaynağı iken ondan uzak yaşamak da bir seçim elbette...

İzlediğimiz filmlerden, okuduğumuz edindiğimiz bilgilerden, konuştuğumuz cümlelerden, ailemize, çevremize, çocuklarımıza ve en çok kendimize ne öğrettiğimizden ve zamanımızı nasıl geçirdiğimizden sorumlu olduğumuzu ve bunlarında bir bedeli olduğunu düşünüyorum.

Hepimizin BİR olduğu ve BÜTÜNÜ oluşturduğu bu dünyada artık uyanma vaktimizin geldiğini, içimizdeki Tanrı/Tanrıça ile tanışabilmeyi, huzur ve mutluluğu yalnızca ve yalnızca doğru bilginin kaynağından geldiğini ve uygulama çabası ile gerçekleştirebildiğimizi hatırlamak ve bize verilen bu güzel yaşamın tadına varabilmek ümidiyle...Gürcan Giray