Bu dünyadan bir Behlül geçti Hakkında Detaylar

Bu dünyadan bir Behlül geçti,8 senelik yol arkadaşımı ,canıma can olan oğlumu 36 saat önce kaybettim melek oldu kollarımdan avuçlarımdan kayıp gitti hiç birşey yapamadım

ben ki acil yardım eğitimi aldığım halde,eşimin kardeşi ve onun eşi veteriner hekim olduğu halde,birkaç veteriner hekim arkadaşım olduğu halde onları arayamadım yapamadım,taş oldum,beton oldum,duvar oldum... Oğlum beni bırakma bırakma diye haykırmaktan başka hiç bir şey yapamadım.O kadar ani oldu ki hiç bişey anlayamadık.Bütün gece Levent de de ,bende de aldığımız ilaçlara rağmen geçmeyen bir baş ağrısı...Meğer azrail gezinirmiş evde ..bilemedik. Aşağı kattan yukarı çıktık oğlumla sabah, o koridorda kaldı ben odaya girdim 10 saniye sonra acı bir haykırış duydum yanına gittim yere yatmış dili yana kaymış birkez daha haykırdı ve tık diye gitti...Gitti bıraktı beni ..Olmazzz böyle ayrılık olmaz böyle gidilmez annecim hasta olsaydın bikaç gün bari hazırlasaydım kendimi.Aklımın ucundan geçmeyen bişey bu acı çok acı çook.İçimde kocaman bir boşluk..O boşlukta alev alev akan lav..Gözümde yaşlar.Biter mi bu, diner mi ,geçer mi.Nasıl güzeldin nasıl masum bana ailemize huzur ve mutluluk harici birşey vermedin.Uyuyor bile olsan odadan çıktığım an hemen uyanır beni takip ederdin bütün evde.Behlül nerde diye sormaya gerek yok ,ben nerdeysem sen hep ordaydın.Tek bir biblo kırmadın hiç birşeye zarar vermedin sadece mutlu ettin beni ahhhh Behlül oğluuum ciğerimin köşesi deldin geçtin beni ahhhh.Dünden beri yerde miyim gökte miyim nerdeyim kayboldum ben..Kalp masajı yapsaydım döner miydin bilmiyorum.Şimdi hayatımda mis gibi bir pişmanlık gül gibi bir keşke var artık en başa yerleştirdiğim.Sen beni affet annecim elimden geleni yapmadığım yapamadığım için.Çünkü affetmeyen ruh huzur bulmaz.Ama ben , sen beni affetsende kendimi asla affetmiycem bu benim ruhumun en büyük azabı artık.Kırma sibirya orman kedilerinde olan bi rahatsızlıkmış bu emboli atması kalp krizi, sen gittikten sonra araştırdık sen varken yapmamız lazımdı,yapmadık.Bilseydik belki önlem alırdık ne lazım geliyorsa yapardık...Pişmanlık en büyük azap.

Apartmanın bahcesinde köşede minicik bir topraktasın şimdi yukardan bakıyorum sana" korkma annecim ben burdayım" diyorum.Dışarı çıkmaktan çok korkardın çünkü.Aşıya giderken korkardın ağlardın evden çıkınca.Bütün gece yağmur yağdı üstüne üşüdün mü.Sen o soğuk toprakta yatarken ben nasıl ısınırım artık.Bütün gece yukardan baktım sana "korkma" dedim yağmur yağdı ben ağladım gözyaşlarım aktı mezarına.Nasıl güzel bir ruhdun sen nasıl asil.Canım oğlum canım ....bal oğlum, can oğlum.Belki bir gün bu dünyadan daha güzel bir dünyada yine beraber olucaz.Ben seni çok sevdim oğlum çok sevdim.Umarım senin o güzel ruhuna sana layık bir anne olabilmişimdir.Seni toprağa verirken kulagına fısıldadığım şeyi unutma."Bekle beni Behlül ben gelene kadar yanına bekle.